‘Met dit project maken wij jongeren bewust van het belang van gezonde voeding’, vertelt Andrea Grabundzija, jongerenwerker van ONS Welzijn. ‘In plaats van de bekende zak chips uit de supermarkt kun je beter samen met anderen voor jezelf leren koken. Een dertigtal jongeren doet regelmatig mee op een van de dagen waarop we samen koken. Zij zijn tussen de 15 en 24 jaar. Ook richten we ons sinds kort op kinderen uit de basisschoolgroepen 7 en 8. Het enthousiasme is groot. Want samen koken is natuurlijk ook heel gezellig.’
Leuk, lekker en leerzaam
Elke keer dat er gekookt wordt, worden eerst de taken verdeeld. Wie bedenken een gezond recept? Wat hebben we al in huis en hoeven we niet te kopen? Hoeveel mensen schuiven aan, dus wat moeten we kopen? Is het haalbaar en betaalbaar? Wie gaan boodschappen doen, wie gaan koken en wie zorgen voor de afwas en het schoonmaken van de keuken? ‘Dat is een leerzaam proces’, zegt Andrea. ‘Want de jongeren denken na over wat gezond is, hoe je voedselverspilling kunt voorkomen en creatief kunt zijn met wat er nog in de koelkast ligt. Maar ze leren ook plannen, samenwerken, het belang van hygiëne en met geld omgaan. Zo hebben we per maaltijd 3 euro beschikbaar.’
Belangrijke plek
Neloy (16) is een van de deelnemers aan het kookproject. ‘Ik kwam al regelmatig in De Kluis om te chillen. Toen werd ik een keer gevraagd of ik wilde mee eten. Dat was gezellig, zo ben ik zelf ook mee gaan koken. Het grappige is dat ik vroeger altijd kok wilde worden, maar inmiddels kies ik denk ik voor automonteur. Leren koken is sowieso handig. Ik moet het toch ooit kunnen als ik later op mezelf ga wonen. Het leuke is dat je hier ook nieuwe mensen ontmoet. Ik leer omgaan met anderen en maak hier nieuwe vrienden. Het Kookproject en De Kluis zijn voor mij ook belangrijk om in mijn leven op het goede pad te blijven. Als je een keer een probleem hebt, kun je dat hier kwijt. Ik heb ook wat van mijn vrienden gevraagd om mee te eten. Die koken inmiddels nu zelf regelmatig met ons mee.’
Goede gesprekken
Andrea hoort alleen maar dit soort positieve geluiden. ‘De drempel is laag en in de kookgroepen voelen de jongeren zich veilig. Eigenlijk loopt het vanzelf zodra ze bij elkaar zijn. Voert iemand even zijn taak niet uit, dan wordt hij of zij door de groep zelf gecorrigeerd. Het mooie is dat je ook inzicht krijgt in elkaars talenten. Verder vinden er tijdens het boodschappen doen en het koken bijzondere, soms indringende gesprekken plaats. Daardoor krijgen wij naast alle gezelligheid inzicht in de vragen en problemen die jongeren hebben. Als het nodig is kunnen wij daarop inspelen en eventueel hulp inschakelen.’